Temperament and personality traits of bipolar disorder I patients comorbid with adult attention deficit hyperactivity disorder
Yükleniyor...
Tarih
2014
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Amaç: Daha önce yapılan çalışmalarda bipolar I bozuklukta (BPB-I) mizaç ve kişilik araştırılmış, ancak erişkin dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğunun (DEHB) eşlik ettiği BPB-I hastalarında mizaç ve kişilik araştırılmamıştır. Bu çalışmada amaç remisyonda olan BP-I hastalarında DEHB'nin mizaç ve kişilik üzerinde farklılık oluşturup oluşturmadığını kontrol grubu ile karşılaştırarak ortaya koymaktır. Yöntem: BPB-I tanısıyla izlenen hastalar (s121, kadın 71, erkek 50) yaş, cinsiyet ve eğitim açısından eşleştirilmiş, bilinen bir psikiyatrik bozukluğu olmayan kontrol grubu (s100, kadın 55, erkek 45) ile karşılaştırılmıştır. Tüm hastalara ve kontrol grubuna ayrıntılı sosyodemografik form uygulandıktan sonra DSM-IV ölçütlerine göre çocukluk çağı ve erişkin DEHB tanısı ve diğer eksen I tanıları için SCID-I ve SCID-II uygulanmıştır. Tüm hastalar ve kontrol grubuyla erişkin ve çocukluk DEHB tanısı için klinik görüşme yapılmıştır. Hastaların ve kontrol grubunun Erişkin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Ölçeğini doldurmaları istenmiştir. Ayrıca hastaların ve kontrol grubunun TEMPS-A anketini doldurmaları istenmiştir. Bulgular: BPB-I hastalarında %21.7 (s27), kontrol grubunda %7 (s7) oranında erişkin DEHB tanısı konmuştur. Depresif mizaç, saf BPB-I ve erişkin DEHB'nin eşlik ettiği BPB-I hastalarında saf kontrol grubuna göre daha fazla sıklıkta gözlenmiştir. Saf kontrol grubunda hiç ağır şiddette depresif mizaç görülmemiştir. BPB-I ve erişkin DEHB'nin eşlik ettiği BPB-I hastaları arasında depresif mizaç açısından fark bulunamamıştır. Erişkin DEHB'nin eşlik ettiği BPB-I hastalarında hiç hafif şiddette dönem görülmezken, koruyucu tedavi başlangıcı daha erken, koruyucu tedavi süresi daha uzundur. Tüm üç grupta kişilik bozukluğu açısından belirgin bir farklılık gözlenmiştir. Antisosyal kişilik bozukluğu ve şizotipal kişilik bozukluğu sadece erişkin DEHB'nin eşlik ettiği BPB-I hastalarında gözlenmiştir. Sonuç: Erişkin DEHB'nin eşlik ettiği BPB-I hastalarının kliniğinin daha farklı olduğu, bu farkın eşlik eden kişilik bozukluğundan kaynaklanabileceği, bunun da DEHB'nin BPB-I üzerindeki etkisi olabileceği öne sürülebilir
Objective: Temperament and personality in bipolar-I (BP-I) patients have been studied but temperament and personality in BP-I patients comorbid with adult attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) have not been studied before. The aim of this study was to determine the effect of ADHD on the temperament and personality of BP-I patients in remission. Methods: Patients with a BP-I disorder diagnosis (n121, female 71, male 50) were matched with control group with no known psychiatric illness (n100, female 55, male 45) according to age, sex, education were recruited from consecutive admissions. After the sociodemographic form, SCID-I for childhood and adult ADHD and the other axis-I diagnoses according to DSM-IV criteria and SCID-II have been applied to all patients and control group. All patients were interviewed for the presence and history of current adult and childhood ADHD diagnosis. The subjects also completed the Adult ADD/ADHD DSM-IV Based Diagnostic and Screening Rating Scale Turkish version and the Turkish version of TEMPS-A Scale. Results: Adult ADHD diagnosis were observed in bipolar I patients with 21.7% (n26) and in control group with 7% (n7). Tempera-ment measurements revealed depressive type was found more commonly in the pure BP-I and the comorbid BP-I with adult ADHD group compared to the pure control group. There was no severe depressive temperament in the pure control group. When BP-I and the comorbid BP-I with adult ADHD group were analysed separately for the depressive temperament, there were no difference between the pure BP-I and the comorbid BP-I with adult ADHD group. The the comorbid BP-I with adult ADHD group were observed to have moderate/severe episodes, earlier and longer maintenance treatment periods. All three groups differ in terms of personality disorder. Antisocial personality disorder and schizotypal personality disorder were observed only in the comorbid BP-I with adult ADHD group. Conclusion: BP-I disorder comorbid with adult ADHD has significant clinical implications which may relate to a personality disorder. This may be due to the influence of ADHD on BP-I disorder
Objective: Temperament and personality in bipolar-I (BP-I) patients have been studied but temperament and personality in BP-I patients comorbid with adult attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) have not been studied before. The aim of this study was to determine the effect of ADHD on the temperament and personality of BP-I patients in remission. Methods: Patients with a BP-I disorder diagnosis (n121, female 71, male 50) were matched with control group with no known psychiatric illness (n100, female 55, male 45) according to age, sex, education were recruited from consecutive admissions. After the sociodemographic form, SCID-I for childhood and adult ADHD and the other axis-I diagnoses according to DSM-IV criteria and SCID-II have been applied to all patients and control group. All patients were interviewed for the presence and history of current adult and childhood ADHD diagnosis. The subjects also completed the Adult ADD/ADHD DSM-IV Based Diagnostic and Screening Rating Scale Turkish version and the Turkish version of TEMPS-A Scale. Results: Adult ADHD diagnosis were observed in bipolar I patients with 21.7% (n26) and in control group with 7% (n7). Tempera-ment measurements revealed depressive type was found more commonly in the pure BP-I and the comorbid BP-I with adult ADHD group compared to the pure control group. There was no severe depressive temperament in the pure control group. When BP-I and the comorbid BP-I with adult ADHD group were analysed separately for the depressive temperament, there were no difference between the pure BP-I and the comorbid BP-I with adult ADHD group. The the comorbid BP-I with adult ADHD group were observed to have moderate/severe episodes, earlier and longer maintenance treatment periods. All three groups differ in terms of personality disorder. Antisocial personality disorder and schizotypal personality disorder were observed only in the comorbid BP-I with adult ADHD group. Conclusion: BP-I disorder comorbid with adult ADHD has significant clinical implications which may relate to a personality disorder. This may be due to the influence of ADHD on BP-I disorder
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Psikiyatri
Kaynak
Anadolu Psikiyatri Dergisi
WoS Q Değeri
Q4
Scopus Q Değeri
Q4
Cilt
15
Sayı
3
