İş ilişkisi devam ederken serbest zaman kullanılmaksızın yıllık izin ücreti adı altında ödenen ödemelerin değerlendirilmesi

Basit Öğe Kaydı
dc.authorid0000-0001-8506-4430
dc.authorid0000-0002-4200-9797
dc.contributor.authorKurtar, Ömer
dc.contributor.authorSubaşı, İbrahim
dc.date.accessioned2024-10-12T19:51:08Z
dc.date.available2024-10-12T19:51:08Z
dc.date.issued2023
dc.departmentİstanbul Ticaret Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Özel Hukuk Ana Bilim Dalıen_US
dc.departmentİstanbul Ticaret Üniversitesi, Hukuk Fakültesi, İş ve Sosyal Güvenlik Hukuku Ana Bilim Dalı
dc.description.abstractYıllık ücretli izin hakkı işçiye anayasal olarak tanınan önemli bir dinlenme hakkıdır. Yıllık izin hakkının iki unsuru bulunmaktadır. Bunlardan ilki ücret unsuru iken diğeri izin unsurudur. İş ilişkisi devam ederken izin unsurunun verilmeksizin diğer bir deyişle serbest zaman kullandırılmaksızın sadece izin ücretinin verilmesi, iznin satılması, izinden vazgeçilmesi mümkün değildir. Dolayısıyla iş sözleşmesi devam ederken yıllık izin hakkının izin olarak kullandırılması gerekir. Kullanılmayan yıllık izin hakkının ücret olarak karşılığı ise ancak iş sözleşmesi sona erdikten sonra istenebilir hâle gelir. İzin hakkının gerek işverenden gerekse işçinin kendisinden korunmasına yönelik olarak Anayasa başta olmak üzere diğer kanunlarda emredici hükümler ihdas edilmiştir. Ancak uygulamada iş ilişkisi devam ederken yıllık iznin serbest zaman olarak kullandırılması yerine gerek işçiden gelen talep üzerine gerekse işverenin talimatı üzerine kanuna aykırı olarak sadece izin ücretinin ödendiğine sıklıkla rastlanılmaktadır. İş sözleşmesi sona erdikten sonra ise işçi yıllık izin hakkını kullanmadığı gerekçesiyle izin ücretinin tamamını talep etmekte; işveren ise izin ücretinin ödendiği savunmasını yapmaktadır. Yargıtay’ın ise konuya yönelik olarak vermiş olduğu son tarihli kararında, iş ilişkisi devam ederken ödenen yıllık izin ücretini avans olarak nitelendirmiştir. Devamında yapılan yargılamada işçinin hak kazanmış olduğu yıllık ücretli izin hesabının yapılarak ödenen izin ücretinin mahsup edilmesi gerektiğine hükmetmiştir. Öğretide konuya ilişkin olarak görüş birliği bulunmamaktadır. Bu çalışmada ise uygulamada şekillenen iş ilişkisi devam ederken serbest zaman kullandırılmaksızın verilen yıllık ücretli izin ücretinin nasıl değerlendirilmesi gerektiği, yargılama sırasında yapılacak olan yıllık izin ücreti hesabından mahsup edilmesinin gerekip gerekmediği, hangi durumlarda verilen ücretin avans olarak kabul edilip edilemeyeceği değerlendirilmeye çalışılmıştır. en_US
dc.description.abstractThe right to annual paid leave is a significant right to rest constitutionally recognized to the worker. There are two elements of the right to annual paid leave. The first of these is the fee factor, while the other is the leave factor. While the employment relationship continues, it is not possible to grant only the leave fee, sell the leave, or waive the leave without the use of free time. However, as a substitute for using annual leave as free time while the employment relationship continues, it is often encountered that only the leave fee is paid, contrary to the law, both on demand from the worker and on the instructions of the employer. In the last resolution of the Supreme Court on the matter, the Supreme Court described the annual leave fee paid as an advance payment while the employment relationship continues. There is no consensus on the subject in doctrine. In this study, it has endeavored to evaluate how the annual paid leave fee given without the use of free time should be evaluated while the employment relationship formed in practice continues.
dc.identifier.citationKurtar, Ö., & Subaşı, İ. (2023). İş İlişkisi Devam Ederken Serbest Zaman Kullanılmaksızın Yıllık İzin Ücreti Adı Altında Ödenen Ödemelerin Değerlendirilmesi. Yönetim Bilimleri Dergisi, 21(Özel Sayı), 710-725.
dc.identifier.doi10.35408/comuybd.1316973
dc.identifier.endpage725en_US
dc.identifier.issn1304-5318
dc.identifier.issn2147-9771
dc.identifier.issueCumhuriyetin 100. Yılı Özel Sayısıen_US
dc.identifier.startpage710en_US
dc.identifier.trdizinid1202351en_US
dc.identifier.urihttps://doi.org/10.35408/comuybd.1316973
dc.identifier.urihttps://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1202351
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11467/8974
dc.identifier.volume21en_US
dc.indekslendigikaynakTR-Dizinen_US
dc.language.isotren_US
dc.publisherYönetim Bilimleri Dergisi
dc.relation.ispartofYönetim Bilimleri Dergisien_US
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Öğrencien_US
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanı
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.subject4857 Sayılı İş Kanunuen_US
dc.subjectYıllık Ücretli İzin Hakkıen_US
dc.subjectYıllık İzin Ücretien_US
dc.subjectDinlenme Hakkıen_US
dc.subjectHukuka veya Ahlaka Aykırı Yapılan Ödemelerin Geri İstenememesien_US
dc.subjectLabor Law No. 4857
dc.subjectRight to Annual Paid Leave
dc.subjectAnnual Leave Fee
dc.subjectRight to Rest
dc.subjectRefusal of Unlawful or Unethical Payments
dc.titleİş ilişkisi devam ederken serbest zaman kullanılmaksızın yıllık izin ücreti adı altında ödenen ödemelerin değerlendirilmesien_US
dc.title.alternativeAssessment of payments paid under the name of annual leave fee without the use of free time while the employment relationship continue
dc.typeArticleen_US

Dosyalar

Orijinal paket
Listeleniyor 1 - 1 / 1
Küçük Resim
İsim:
İş ilişkisi devam ederken serbest zaman kullanılmaksızın yıllık izin ücreti adı altında ödenen ödemelerin değerlendirilmesi.pdf
Boyut:
406.49 KB
Biçim:
Adobe Portable Document Format
İndir

Koleksiyon

TR Dizin İndeksli Yayınlar
HF, Hukuk Bölümü Koleksiyonu
Sosyal Bilimler Enstitüsü Diğer Yayınlar Koleksiyonu