Geleneksel konut yapılarının kentsel ve mimari ölçekte incelenmesi: Kadırga semti ve Oxford kenti örneği
Yükleniyor...
Tarih
2023
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Mekânı yaşanabilir yer yapan en önemli unsur kullanıcısıdır ve kullanıcısını mekâna bağlayan en önemli etmen yere bağlanmadır. Birey yaşamı boyunca, günümüzde ve gelecekte de her daim bir yere bağlanmaya ihtiyaç duymuştur. Bireyin ihtiyaç duyduğu bu bağlanma hissiyatı, mimaride, farklı diller ve kültürlerin kendi iç dinamiklerindeki dönüşüm ve gelişim süreçlerinde çok daha baskın olarak ortaya çıkmaktadır. Bir bölgenin sosyolojik yapısını orada yaşayan toplumların belirlediği gibi o bölgenin sosyolojik ve kültürel unsurlarının, toplumların mekânlaşma ve barınma güdüsünün gelişmesinde önemli bir rol oynadığını söyleyebiliriz. Toplumlar ihtiyaçlarını gelenekleriyle, yaşam biçimleriyle, dini inançlarıyla ve ekonomik seviyeleriyle birlikte değerlendirip bir yapı oluşturmaktadır. Bu etkiler özellikle geleneksel konut mimarisi ile oluşmuş yapılarda dikkat çeken unsurlardır. Yapı ve çevresinin tarih boyunca gelişen kültürel etkenlere göre gelişim göstermesi ve ekonominin yapı üzerindeki yeri gibi sosyolojik özellikler yerel mimarinin gelişmesinde önem kazanmıştır. Bu çalışmanın temeli de farklı kültür koşullarının yaşandığı ve tarihi dokuya sahip Türkiye, İstanbul ilinde bulunan Fatih, Kadırga Bölgesi ve İngiltere'de bulunan Oxford şehrinin konut yapılarının gelişen dönem içerisinde mekânsal kavramda değişikliği incelenmiştir. Farklı coğrafyalarda bulunan ve işçi sınıfına sahip olan bu iki bölgenin tarihsel olarak ilk yerleşiminden günümüze kadar kentsel ve mimari ölçekteki incelemesi yapılmıştır.
The most important element that makes a place a livable place is its user, and the most important factor that connects the user to the place is attachment to the place. The individual has always needed to connect to a place throughout his life, today and in the future. This sense of connection that the individual needs emerges much more dominantly in architecture and in the transformation and development processes of different languages and cultures in their internal dynamics. Just as the sociological structure of a region is determined by the societies living there, we can say that the sociological and cultural elements of that region play an important role in the development of societies' motivation for spatialization and shelter. Societies create a structure by evaluating their needs together with their traditions, lifestyles, religious beliefs and economic levels. These effects are particularly striking elements in buildings built with traditional residential architecture. Sociological features such as the development of the building and its surroundings according to the cultural factors that have developed throughout history and the place of the economy on the structure have gained importance in the development of local architecture. The basis of this study is to examine the change in spatial concept in the developing period of the residential buildings of Fatih, Kadırga Region in the province of Istanbul, Turkey, and the city of Oxford in England, which have different cultural conditions and historical texture. These two regions, which are located in different geographies and have a working class, have been examined on an urban and architectural scale, from their first historical settlement to the present day.
The most important element that makes a place a livable place is its user, and the most important factor that connects the user to the place is attachment to the place. The individual has always needed to connect to a place throughout his life, today and in the future. This sense of connection that the individual needs emerges much more dominantly in architecture and in the transformation and development processes of different languages and cultures in their internal dynamics. Just as the sociological structure of a region is determined by the societies living there, we can say that the sociological and cultural elements of that region play an important role in the development of societies' motivation for spatialization and shelter. Societies create a structure by evaluating their needs together with their traditions, lifestyles, religious beliefs and economic levels. These effects are particularly striking elements in buildings built with traditional residential architecture. Sociological features such as the development of the building and its surroundings according to the cultural factors that have developed throughout history and the place of the economy on the structure have gained importance in the development of local architecture. The basis of this study is to examine the change in spatial concept in the developing period of the residential buildings of Fatih, Kadırga Region in the province of Istanbul, Turkey, and the city of Oxford in England, which have different cultural conditions and historical texture. These two regions, which are located in different geographies and have a working class, have been examined on an urban and architectural scale, from their first historical settlement to the present day.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Geleneksel Konut, Mekan, Kültür, Kadırga, Oxford, Traditional Housing, Space, Sulture
Kaynak
Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
61
Künye
Ürük, Z. F., & Akbolat, S. (2023). Geleneksel Konut Yapılarının Kentsel ve Mimari Ölçekte İncelenmesi: Kadırga Semti ve Oxford Kenti Örneği. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 61, 317-344.
