Asıl iş veren alt iş veren ilişkisinde asıl iş yardımcı iş ayrımı
Küçük Resim Yok
Tarih
2014
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/closedAccess
Özet
Günümüz iş hayatında işverenlerin iş yerlerindeki bir kısım işleri, bu işte uzmanlaşmış alt işverenler eliyle gerçekleştirmeleri oldukça yaygınlık kazanmıştır. Bu kapsamda, dönemin iş yasası ile asıl işveren-alt işveren ilişkisinin unsurları, geçerlilik şartları ve buna aykırılığın yaptırımları düzenlenmiştir. Yasaların aradığı şartlara göre alt işverene verilebilecek işler bakımından da bir takım sınırlamalar öngörülmüştür. Bu sınırlamalar asıl işverene, alt işverene ve asıl işveren-alt işveren ilişkisi kapsamında yapılacak işe ait olmak üzere farklı esaslara işaret etmektedir. Yasa, sadece asıl işverene ait yardımcı işlerin ve yine yasadaki şartlar dahilinde asıl işin bir bölümünün alt işveren tarafından yapılabileceğini öngörmüş ancak asıl ve yardımcı işin açıkça bir tanımına yer vermemiştir. Bu manada asıl iş ve yardımcı iş kavramlarının uygulamadaki karşılığı ve içeriği, doktrin açıklamalarında, yerel mahkeme ve Yargıtay kararları çerçevesinde oluşmuştur.
It is quite common in today s business life for the employers toperform certain jobs at their places of work through sub-employers whoare specialized in their respective fields. Within this context, the laboract of the time regulated the elements and conditions of validitypertaining to the relation of main employer and sub-employer, and the sanctions against inconsistencies with these conditions. Certainlimitations have been set forth in terms of the jobs delegable to sub-employers according to the conditions stipulated by the act. Suchlimitations refer to various elements with regards to the main employer,sub-employer and the job to be performed within the frame of therelation between the aforementioned parties. The act stipulates that onlythe assisting jobs belonging to the main employer and a certain part ofthe main job, within specified conditions, can be performed by the sub-employer, yet it does not provide a clear definition of main and assistingjobs. In this sense, the practical equivalent and the content of the mainjob and assisting job concepts have been formed within the framework ofdoctrine statements, and local courts and Supreme Court decisions.
It is quite common in today s business life for the employers toperform certain jobs at their places of work through sub-employers whoare specialized in their respective fields. Within this context, the laboract of the time regulated the elements and conditions of validitypertaining to the relation of main employer and sub-employer, and the sanctions against inconsistencies with these conditions. Certainlimitations have been set forth in terms of the jobs delegable to sub-employers according to the conditions stipulated by the act. Suchlimitations refer to various elements with regards to the main employer,sub-employer and the job to be performed within the frame of therelation between the aforementioned parties. The act stipulates that onlythe assisting jobs belonging to the main employer and a certain part ofthe main job, within specified conditions, can be performed by the sub-employer, yet it does not provide a clear definition of main and assistingjobs. In this sense, the practical equivalent and the content of the mainjob and assisting job concepts have been formed within the framework ofdoctrine statements, and local courts and Supreme Court decisions.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Hukuk, Asıl İş Veren, Alt İş Veren, Asıl İş, Yardımcı İş, Main Employer, Sub-Employer, Main Job, Assisting Job
Kaynak
Legal İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
11
Sayı
44
Künye
Yerebakan, E. (2014). Asıl İş Veren Alt İş Veren İlişkisinde Asıl İş Yardımcı İş Ayrımı. Legal İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Dergisi, 11(44), 37 - 49.
