Ethics and entertainment: The paradoxical appeal of deception in the traitors
Yükleniyor...
Tarih
2025
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İstanbul Ticaret Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
This article examines the reality competition show The Traitors as a trickster-like transformative cultural artifact that while entertaining, reflects and interrogates critical aspects of human behavior and social dynamics. By dramatizing trust, betrayal, manipulation, and deception, the show serves as a microcosm for exploring themes such as group psychology, conformity, scapegoating, ethical ambiguity, and Machiavellianism. Drawing on theoretical frameworks from psychology, sociology, and cultural studies, the analysis investigates how The Traitors leverages the allure of the trickster by challenging conventional moral standards. The paper argues that the show’s structured environment suspends ethical norms, reframing deceit and manipulation as strategic imperatives. This not only captivates audiences but also encourages critical reflection on the contextual nature of morality and the social values that shape perceptions of success and betrayal. Additionally, the show’s portrayal of crowd dynamics reveals vulnerabilities in collective behavior, including conformity, scapegoating, and the diffusion of responsibility, offering insights into real-world social interactions and mechanisms of power. Ultimately, The Traitors transcends its entertainment role, serving as a lens for examining the human condition. Its blend of competition and introspection underscores its trickster-like transformative power by engaging audiences emotionally as well as cognitively, sparking broader conversations about ethics, social cohesion, and the allure of transgression. Thus, the study situates The Traitors within the broader context of cultural critique, positioning it as a trickster-like transformative mirror to the complexities of contemporary society.
Bu makale, The Traitors adlı gerçeklik yarışma programını, eğlenceli olmasının yanı sıra insan davranışları ve toplumsal dinamiklerin kritik yönlerini yansıtan ve sorgulayan bir düzenbaz/hilebaz (trickster) benzeri dönüştürücü kültürel eser olarak incelemektedir. Güven, ihanet, manipülasyon ve aldatmayı dramatize ederek, program grup psikolojisi, uyum, günah keçisi haline getirme, etik belirsizlik ve Makyavelcilik gibi temaları keşfetmek için bir mikrokozmos işlevi görmektedir. Psikoloji, sosyoloji ve kültürel çalışmalar gibi kuramsal çerçevelerden yararlanan analiz, The Traitors’ın geleneksel ahlaki standartlara meydan okuyarak düzenbaz/hilebaz arketipinin çekiciliğini nasıl kullandığını incelemektedir. Makale, programın yapılandırılmış ortamının etik normları askıya alarak aldatma ve manipülasyonu stratejik zorunluluklar olarak yeniden çerçevelediğini savunmaktadır. Bu durum yalnızca izleyicileri büyülemekle kalmaz, aynı zamanda ahlakın bağlama dayalı doğası ve başarı ile ihanet algılarını şekillendiren toplumsal değerler üzerine eleştirel bir düşünme sürecini teşvik eder. Ayrıca, programın kalabalık dinamiklerine dair tasviri, uyum, günah keçisi haline getirme ve sorumluluk yayılımı gibi kolektif davranışlardaki zayıflıkları ortaya koyarak, gerçek dünyadaki toplumsal etkileşimler ve güç mekanizmaları hakkında içgörüler sunar. Nihayetinde, The Traitors eğlence rolünün ötesine geçerek insan durumunu incelemek için bir mercek işlevi görür. Yarışma ve düşünceyi birleştiren yapısıyla, izleyicileri hem duygusal hem de bilişsel olarak etkileyerek etik, toplumsal uyum ve baştan çıkarmanın cazibesi hakkında daha geniş tartışmalar başlatır. Böylece bu çalışma, The Traitors’ı kültürel eleştiri bağlamında konumlandırarak, çağdaş toplumun karmaşıklıklarına düzenbaz/hilebaz-benzeri dönüştürücü bir ayna olarak değerlendirmektedir.
Bu makale, The Traitors adlı gerçeklik yarışma programını, eğlenceli olmasının yanı sıra insan davranışları ve toplumsal dinamiklerin kritik yönlerini yansıtan ve sorgulayan bir düzenbaz/hilebaz (trickster) benzeri dönüştürücü kültürel eser olarak incelemektedir. Güven, ihanet, manipülasyon ve aldatmayı dramatize ederek, program grup psikolojisi, uyum, günah keçisi haline getirme, etik belirsizlik ve Makyavelcilik gibi temaları keşfetmek için bir mikrokozmos işlevi görmektedir. Psikoloji, sosyoloji ve kültürel çalışmalar gibi kuramsal çerçevelerden yararlanan analiz, The Traitors’ın geleneksel ahlaki standartlara meydan okuyarak düzenbaz/hilebaz arketipinin çekiciliğini nasıl kullandığını incelemektedir. Makale, programın yapılandırılmış ortamının etik normları askıya alarak aldatma ve manipülasyonu stratejik zorunluluklar olarak yeniden çerçevelediğini savunmaktadır. Bu durum yalnızca izleyicileri büyülemekle kalmaz, aynı zamanda ahlakın bağlama dayalı doğası ve başarı ile ihanet algılarını şekillendiren toplumsal değerler üzerine eleştirel bir düşünme sürecini teşvik eder. Ayrıca, programın kalabalık dinamiklerine dair tasviri, uyum, günah keçisi haline getirme ve sorumluluk yayılımı gibi kolektif davranışlardaki zayıflıkları ortaya koyarak, gerçek dünyadaki toplumsal etkileşimler ve güç mekanizmaları hakkında içgörüler sunar. Nihayetinde, The Traitors eğlence rolünün ötesine geçerek insan durumunu incelemek için bir mercek işlevi görür. Yarışma ve düşünceyi birleştiren yapısıyla, izleyicileri hem duygusal hem de bilişsel olarak etkileyerek etik, toplumsal uyum ve baştan çıkarmanın cazibesi hakkında daha geniş tartışmalar başlatır. Böylece bu çalışma, The Traitors’ı kültürel eleştiri bağlamında konumlandırarak, çağdaş toplumun karmaşıklıklarına düzenbaz/hilebaz-benzeri dönüştürücü bir ayna olarak değerlendirmektedir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Crowd Psychology, Scapegoating, Deception and Manipulation, Trickster Archetype, Reality Television Analysis, Grup Psikolojisi, Günah Keçisi Belirleme, Aldatma ve Manipülasyon, Düzenbaz/Hilebaz Arketipi, Realite Televizyon Analizi
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
12
Sayı
22
Künye
Krupa, H. (2025). Ethics and Entertainment: The Paradoxical Appeal of Deception in the Traitors. Intermedia International E-Journal, 12(22), 407-442.
