İşe tutkunluk ile öznel iyi olma ilişkisinde kuşakların etkilerinin incelenmesi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2019
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İstanbul Ticaret Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Purpose of this study is to examine the effect of generations in the work engagement and subjective well-being relationship. Data is collected from employees who work in various companies through Utrecht Work Engagement Scale (UWES) developed by Schaufeli et al. (2002) and the Oxford Happiness Questionnaire Short Form (OHQSF) developed by Hills ve Argyle (2002). 250 questionnaires sent, 205 respondents are chosen among 210 respondents whom filled forms completely. Exploratory Factor Analysis is conducted to UWES and OHQSF scales which returned two and single items respectively. Factors are named as “Vigor and Dedication” and “Absorption”. Multiple regression analysis is conducted to test research hypotheses. SPSS for Windows 21.0 software is used for analyses. Findings indicate that Vigor and Dedication, Absorption factors has a significant effect on subjective well-being, on the other hand generations has none. In order to test the differences of X and Y generations for Vigor and Dedication, Absorption and subjective well-being variables, independent sample t-test is conducted. Results showed significant differences between X and Y generations for Vigor and Dedication, Absorption, none for subjective well-being. Implications of the results are discussed and future research areas are suggested.
Bu araştırmanın amacı, işe tutkunluk ile öznel iyi olma ilişkisinde kuşakların etkilerinin incelenmesidir. Söz konusu ilişkinin incelenebilmesi amacıyla çalışan kişilere anket uygulanmıştır. 250 anket dağıtılmış, X ve Y kuşaklarına mensup olan toplam 210 kişiye ulaşılmış, bunlardan anketi eksiksiz dolduran 205 kişi seçilmiştir. İşe tutkunluğu ölçmek için Schaufeli vd., (2002) tarafından geliştirilen Utrecht 3 boyutlu İşe Tutkunluk Ölçeği, öznel iyi olmayı ölçmek için Hills ve Argyle (2002) tarafından geliştirilen Oxford Mutluluk Ölçeği Kısa Formu kullanılmıştır. İşe tutkunluk ve öznel iyi olma unsurlarına ilişkin alt boyutları tespit etmek amacıyla keşfedici faktör analizleri yapılmıştır. Öznel iyi olmaya ilişkin tek faktör, işe tutkunluğa ilişkin iki faktör ortaya çıkmış, faktörler “Dinç Olma ve Adanma” ile “Kendini Verme” olarak adlandırılmıştır. Araştırmanın hipotezleri çoklu doğrusal regresyon analizi yapılarak test edilmiştir. Analizlerin gerçekleştirilmesinde SPSS for Windows 21.0 programı kullanılmıştır. Analiz sonuçları, Dinç Olma ve Adanma ile Kendini Verme faktörlerinin öznel iyi oluşu anlamlı düzeyde ve pozitif yönde yordamakta olduğunu, kuşakların ise açıklayıcılığa sahip bulunmadığını göstermektedir. X ve Y kuşaklarının işe tutkunluk ve öznel iyi oluş düzeylerinin birbirinden farklı olup olmadığının anlaşılması için bağımsız gruplar t testi analizi yapılmıştır. Sonuçlar X ve Y kuşaklarının Dinç Olma ve Adanma, Kendini Verme düzeylerinin farklılık gösterdiğine, öznel iyi oluş düzeylerinin ise göstermediğine işaret etmektedir. Araştırma bulguları sonuç bölümünde tartışılmıştır.
Bu araştırmanın amacı, işe tutkunluk ile öznel iyi olma ilişkisinde kuşakların etkilerinin incelenmesidir. Söz konusu ilişkinin incelenebilmesi amacıyla çalışan kişilere anket uygulanmıştır. 250 anket dağıtılmış, X ve Y kuşaklarına mensup olan toplam 210 kişiye ulaşılmış, bunlardan anketi eksiksiz dolduran 205 kişi seçilmiştir. İşe tutkunluğu ölçmek için Schaufeli vd., (2002) tarafından geliştirilen Utrecht 3 boyutlu İşe Tutkunluk Ölçeği, öznel iyi olmayı ölçmek için Hills ve Argyle (2002) tarafından geliştirilen Oxford Mutluluk Ölçeği Kısa Formu kullanılmıştır. İşe tutkunluk ve öznel iyi olma unsurlarına ilişkin alt boyutları tespit etmek amacıyla keşfedici faktör analizleri yapılmıştır. Öznel iyi olmaya ilişkin tek faktör, işe tutkunluğa ilişkin iki faktör ortaya çıkmış, faktörler “Dinç Olma ve Adanma” ile “Kendini Verme” olarak adlandırılmıştır. Araştırmanın hipotezleri çoklu doğrusal regresyon analizi yapılarak test edilmiştir. Analizlerin gerçekleştirilmesinde SPSS for Windows 21.0 programı kullanılmıştır. Analiz sonuçları, Dinç Olma ve Adanma ile Kendini Verme faktörlerinin öznel iyi oluşu anlamlı düzeyde ve pozitif yönde yordamakta olduğunu, kuşakların ise açıklayıcılığa sahip bulunmadığını göstermektedir. X ve Y kuşaklarının işe tutkunluk ve öznel iyi oluş düzeylerinin birbirinden farklı olup olmadığının anlaşılması için bağımsız gruplar t testi analizi yapılmıştır. Sonuçlar X ve Y kuşaklarının Dinç Olma ve Adanma, Kendini Verme düzeylerinin farklılık gösterdiğine, öznel iyi oluş düzeylerinin ise göstermediğine işaret etmektedir. Araştırma bulguları sonuç bölümünde tartışılmıştır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
İşe Tutkunluk, Öznel İyi Olma, Mutluluk, X ve Y Kuşakları, Kuşaklararası Farklılıklar, Work Engagement, Subjective Well Being, X and Y Generations, Generational Differences, Happiness
Kaynak
İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
18
Sayı
35
