İş-yaşam dengesi, sosyal destek ve sosyo-demografik faktörlerin tükenmişlik üzerindeki etkisi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2017
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İstanbul Ticaret Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
İş ve yaşam dengesinin, sosyal desteğin ve sosyo-demografik faktörlerin; çalışanların tükenmişlik durumuna etki edebileceği problemi, tezin konusunu oluşturmaktadır. Alanya- zında iş-yaşam dengesi ile tükenmişlik ilişkisini ve sosyal destek ile tükenmişlik ilişkisini inceleyen birçok araştırmaya rastlanılmaktadır. Buna karşılık iş-yaşam dengesi, sosyal destek, sosyo-demografik faktörler ve tükenmişlik ilişkisini birlikte araştıran çalışmaya rastlanılmamaktadır. Tezin bu bağlamda alanyazına katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Araştırmanın örneklemini perakende, lojistik, sanayi, eğitim ve hizmet sektörü çalışanları oluşturmaktadır. İş-yaşam dengesinin, sosyal desteğin ve sosyo-demografik faktörlerin çalışanların tükenmişlikleri üzerindeki etkileri hiyerarşik regresyon analizi ile değerlendirilmiştir. Araştırma bulgularına göre; çalışanların yaşları arttıkça, duyarsızlaşmalarının azaldığı görülmektedir. Kendine zaman ayırma düzeyi arttığında da çalışanların duyarsızlaşma düzeylerinin azaldığı görülmektedir. Çalışanlar kendine daha fazla zaman ayırdıkça, duyarsızlaşmada olduğu gibi benzer şekilde duygusal tükenmişlik de azalmaktadır. Çalışanlar yaşamı ne kadar fazla ihmal ederse, kişisel başarıları da azalmaktadır. Buna karşılık; çalışanların yaşamı ihmal etme düzeyleri arttıkça, insanlarla daha fazla ilgilenmektedirler. İş-yaşam uyumu ve yaşamın işten ibaret olması değişkenlerinin kişisel başarı üzerindeki etkisinde bilgisel ve maddi desteğin kısmi aracılık etkisi; yaşamı ihmal etme değişkeninin insanlarla ilgilenme üzerindeki etkisinde duygusal desteğin kısmi aracılık etkisi istatistiksel olarak anlamlı bulunmaktadır. Sonuç olarak; insan motivasyonunda en temel gereksinimler olan fizyolojik ihtiyaçlar ve güvenlik ihtiyaçları, asgari düzeyde dahi karşılanamayıp kendine zaman ayıramayan çalışanların tükenmişlikleri artmakta; iş ve aile yaşamları olumsuz etkilenebilmektedir.
The object of the dissertation is exploring the effect of work-life balance, social support and socio-demographic factors on employees’ burnout. In the literature, there have been many studies about the relationship between work-life balance and burnout, also the relationship between social support and burnout. On the contrary, it is not encountered to any study in the literature that researches the relationship together with both work-life balance, social support, socio-demographic factors and also burnout. In this context, it is thought that this dissertation should contribute to the literature. Employees of retailing, logistics, industry, education and service sectors comprise the sample of the research. The effects of work-life balance, social support and socio-demographic factors on employees’ burnout have been analyzed via hierarchical regression analysis. In compliance with research findings; the older the employees, the less their depersonalization is. When the level of taking time for oneself increases, the level of employees’ depersonalization decreases. As employees level of taking time for oneself increases, emotional exhaustion is diminishing, likewise depersonalization. Besides, should neglecting life level of employees’ increase, their personal accomplishment level decreases. On the contrary, as the neglecting life level of employees’ increases, involvement with people level of them increases. The effect of variables work-life accordance and life is just working on personal accomplishment; informational and instrumental support has a partial mediating effect. Besides, the effect of neglecting life on involvement with people; emotional support has a statistically significant partial mediating effect. As a result; if physiological needs and security needs which are the basic requirements in human motivation can not be met even at the minimum level; then, employees who are not able to take time for oneself should be exhausted or burned out; so, their work and family lives can be affected negatively.
The object of the dissertation is exploring the effect of work-life balance, social support and socio-demographic factors on employees’ burnout. In the literature, there have been many studies about the relationship between work-life balance and burnout, also the relationship between social support and burnout. On the contrary, it is not encountered to any study in the literature that researches the relationship together with both work-life balance, social support, socio-demographic factors and also burnout. In this context, it is thought that this dissertation should contribute to the literature. Employees of retailing, logistics, industry, education and service sectors comprise the sample of the research. The effects of work-life balance, social support and socio-demographic factors on employees’ burnout have been analyzed via hierarchical regression analysis. In compliance with research findings; the older the employees, the less their depersonalization is. When the level of taking time for oneself increases, the level of employees’ depersonalization decreases. As employees level of taking time for oneself increases, emotional exhaustion is diminishing, likewise depersonalization. Besides, should neglecting life level of employees’ increase, their personal accomplishment level decreases. On the contrary, as the neglecting life level of employees’ increases, involvement with people level of them increases. The effect of variables work-life accordance and life is just working on personal accomplishment; informational and instrumental support has a partial mediating effect. Besides, the effect of neglecting life on involvement with people; emotional support has a statistically significant partial mediating effect. As a result; if physiological needs and security needs which are the basic requirements in human motivation can not be met even at the minimum level; then, employees who are not able to take time for oneself should be exhausted or burned out; so, their work and family lives can be affected negatively.
Açıklama
Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Ticaret Üniversitesi -- Kaynakça var.
Anahtar Kelimeler
İş stresi, Tükenmişlik (Psikoloji), Stres yönetimi, Job stress, Burn out (Psychology), Stress management
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Tuğsal, Türker. (2017). İş-yaşam dengesi, sosyal destek ve sosyo-demografik faktörlerin tükenmişlik üzerindeki etkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi). İstanbul Ticaret Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme, İstanbul
