How does disability status change time allocation? Evidence from Turkey
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2021
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İstanbul Ticaret Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Disability status is one of the certain elements of labor market condition and economic wellbeing. Likewise, disability also affects time devoted to market and nonmarket activities, since individuals without disabilities will be more productive in market activities and better at carrying household duties. In this respect, this study examines time allocation decisions of disabled and nondisabled individuals in Turkey. Purpose: Main aim of the study is to investigate how individuals with disabilities allocate their time to market work, nonmarket work, leisure, childcare and other work as compared to their nondisabled counterparts. Method: This study uses data from Turkish Statistical Institute (TURKSTAT) Time Use Survey 2014. Main focus group is non-student, non-retired individuals who are aged between 25 and 64. Seemingly Unrelated Regression (SUR) is used as the estimation methodology. Findings: Descriptive evidence show that males spend more time to market work and leisure, whereas females spend more time to nonmarket work, childcare and other work on average. Significant differences between disabled and nondisabled individuals are observed in time devoted to market work and nonmarket work both for males and females. Additionally, Seemingly Unrelated Regression (SUR) results show significant and negative association between disability status and time devoted to market work, and significant and positive association between disability and time allocated to nonmarket work and leisure for both genders. Age and education level also are important correlating factors.
Engellilik durumu, işgücüne katılım ve ekonomik refahın temel belirleyicilerinden biridir. Benzer şekilde, engellilik piyasa ve piyasa dışı faaliyetlere ayrılan zamanı da etkiler, çünkü engelsiz bireyler piyasa faaliyetlerinde daha üretken ve ev işlerini yerine getirmede daha iyi olacaktır. Amaç: Bu bağlamda, bu çalışma engelli ve engelsiz bireylerin zaman kullanım kararlarını incelemektedir. Yöntem: Bu çalışmada, Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) 2014 Zaman Kullanım Anketi verileri kullanılmaktadır. Ana odak grubu, öğrenci ve emekli olmayan, yaşları 25 ile 64 arasında olan kişilerdir. Tahmin metodolojisi olarak Görünüşte İlişkisiz Regresyon kullanılmaktadır. Bulgular: Betimleyici sonuçlar ortalama olarak, erkeklerin piyasa işlerine ve boş zamanlarına daha çok zaman harcadıklarını, kadınların ise piyasa dışı çalışma, çocuk bakımı ve diğer işlere daha çok zaman ayırdığını göstermektedir. Hem erkekler hem de kadınlar için piyasa çalışmasına ve piyasa dışı çalışmaya ayrılan zamanda engelli ve engelli olmayan bireyler arasında önemli farklılıklar gözlemlenmektedir. Ek olarak, Görünüşte İlişkisiz Regresyon sonuçları, her iki cinsiyet için de engellilik durumu ile piyasa çalışmasına ayrılan zaman arasında anlamlı ve negatif bir ilişki, piyasa dışı iş ve boş zamana ayrılan zaman arasında anlamlı ve pozitif bir ilişki olduğunu göstermektedir. Yaş ve eğitim düzeyi de anlamlı faktörlerdir.
Engellilik durumu, işgücüne katılım ve ekonomik refahın temel belirleyicilerinden biridir. Benzer şekilde, engellilik piyasa ve piyasa dışı faaliyetlere ayrılan zamanı da etkiler, çünkü engelsiz bireyler piyasa faaliyetlerinde daha üretken ve ev işlerini yerine getirmede daha iyi olacaktır. Amaç: Bu bağlamda, bu çalışma engelli ve engelsiz bireylerin zaman kullanım kararlarını incelemektedir. Yöntem: Bu çalışmada, Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) 2014 Zaman Kullanım Anketi verileri kullanılmaktadır. Ana odak grubu, öğrenci ve emekli olmayan, yaşları 25 ile 64 arasında olan kişilerdir. Tahmin metodolojisi olarak Görünüşte İlişkisiz Regresyon kullanılmaktadır. Bulgular: Betimleyici sonuçlar ortalama olarak, erkeklerin piyasa işlerine ve boş zamanlarına daha çok zaman harcadıklarını, kadınların ise piyasa dışı çalışma, çocuk bakımı ve diğer işlere daha çok zaman ayırdığını göstermektedir. Hem erkekler hem de kadınlar için piyasa çalışmasına ve piyasa dışı çalışmaya ayrılan zamanda engelli ve engelli olmayan bireyler arasında önemli farklılıklar gözlemlenmektedir. Ek olarak, Görünüşte İlişkisiz Regresyon sonuçları, her iki cinsiyet için de engellilik durumu ile piyasa çalışmasına ayrılan zaman arasında anlamlı ve negatif bir ilişki, piyasa dışı iş ve boş zamana ayrılan zaman arasında anlamlı ve pozitif bir ilişki olduğunu göstermektedir. Yaş ve eğitim düzeyi de anlamlı faktörlerdir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Disability, Time Use, Seemingly Unrelated Regression, Engellilik, Zaman Kullanımı, Seemingly Unrelated Regression
Kaynak
İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
20
Sayı
42
