Boşanmada ortak (birlikte) velâyetin uygulanabilirliği

Basit Öğe Kaydı
dc.authorid0000-0002-3730-3860
dc.contributor.authorGüvenç, Selvi Nazlı
dc.date.accessioned2024-10-12T19:51:09Z
dc.date.available2024-10-12T19:51:09Z
dc.date.issued2023
dc.departmentİstanbul Ticaret Üniversitesi, Hukuk Fakültesi, Medenî Hukuk Anabilim Dalıen_US
dc.description.abstractVelâyet esasında çocuk yararı ilkesine dayanan veliye mutlak karakterli bir yetki sağlayan bir aile hukuku görevidir. Evlilik birliği devam ettiği sürece ortak çocuğun velayeti eşler tarafından birlikte yürütülür (TMK m.336/1). Boşanmada ise velâyet çocuk kendisine bırakılan tarafa aittir (TMK m.336/3) Mukayeseli Hukuk kökenli bir kurum olarak ortak velayet: Evlilik birliğinin son bulduğu hallerde geçerli kabul edilen bir velayet rejimi olarak, velâyet hakkına ana ve babanın her ikisinin birden eşit olarak sahip olmalarını ifade eder. Türk Medenî Kanunu m.336 çerçevesinde, bu nitelikte yani ana ve baba tarafından müştereken sahip olunan bir velayet hakkı ancak ortak hayatın devamı süresince açıkça kabul edilmiş görünmektedir. Ancak Mukayeseli Hukuktaki gelişmelerin de etkisiyle öğretimizde boşanmada velayet tartışmalı bir konu olma özelliği göstermektedir. Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi 7 nolu Ek Protokolün 1 Ağustos 2016’da yürürlüğe girmesiyle bu tartışma, ilgili protokülün beşinci maddesinin iç hukuka etkisi bakımından başka bir boyut daha kazanmıştır. 2017’de Yüksek mahkemenin ortak velayet unsuru içeren yabancı mahkeme kararlarının tanınmasına ilişkin süregelen uygulaması değişmiş, “ortak velayet düzenlenmesinin, Türk kamu düzenine ‘açıkça’ aykırı olduğunun söylemeyeceği” ne hükmedilmiştir. Bu kararın ardından ilk derece mahkemeleri tarafından da boşanmada ortak velayete hükmedilmeye başlanmıştır. Çalışmada bu gerekçelerle boşanmada ortak velayet konusunun hem mevcut yasal düzenlemeler hem de lması gereken hukuk bakımından hukukumuzda uygulanabilir olup olmadığı araştırılmıştır. en_US
dc.description.abstractCustody is a family law duty that provides an absolute authority to the guardian based on the principle of the best interest of the child. As long as the marriage union continues, the custody of the joint child is carried out by the spouses (TMK art.336/1). In divorce, custody belongs to the party to whom the child is left (TMK art.336/3). Joint custody as an institution of comparative law: It means that both parents have the right to custody independently, as a custody regime that is accepted as valid in even cases where the marriage union has ended. Contrastingly, as can be understood from the explanations above, within the framework of Article 336 of the Turkish Civil Code, a custody right of this nature, that is, jointly owned by the parents, seems to be accepted only during the marriage. However, with the effect of developments in Comparative Law, custody in divorce is a controversial issue in our teaching. With the entry into force of the Additional Protocol No. 7 to the European Convention on Human Rights on 1 August 2016, this debate has gained another dimension in terms of the effect of the fifth article of the relevant protocol on domestic law. In 2017, the ongoing practice of the Supreme Court regarding the enforcements claims of foreign court decisions containing a joint custody element was changed. It was decided by the high court that the joint custody arrangement in divorce cannot be said to be against the Turkish public order clearly. After this decision, joint custody in divorce started to be ruled by the courts. For these reasons, in these study, it has been investigated whether the issue of joint custody in divorce is applicable in our law in terms of both current legal regulations and the law that should be.
dc.identifier.citationGüvenç, S. N. (2023). Boşanmada Ortak (Birlikte) Velâyetin Uygulanabilirliği. Necmettin Erbakan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 6(2), 600 - 612.
dc.identifier.doi10.51120/NEUHFD.2023.93
dc.identifier.endpage612en_US
dc.identifier.issn2667-4076
dc.identifier.issue2en_US
dc.identifier.startpage600en_US
dc.identifier.trdizinid1222907en_US
dc.identifier.urihttps://doi.org/10.51120/NEUHFD.2023.93
dc.identifier.urihttps://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1222907
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11467/8992
dc.identifier.volume6en_US
dc.indekslendigikaynakTR-Dizinen_US
dc.language.isotren_US
dc.relation.ispartofNecmettin Erbakan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisien_US
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanıen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.subjectVelâyet Hakkıen_US
dc.subjectOrtak Velâyeten_US
dc.subjectBirlikte Velâyeten_US
dc.subjectBoşanmaen_US
dc.subjectÇocuğun Üstün Menfaatien_US
dc.subjectCustody
dc.subjectJoint Custody
dc.subjectDivorce
dc.subjectPrinciple of the Best Interests of the Child
dc.titleBoşanmada ortak (birlikte) velâyetin uygulanabilirliğien_US
dc.title.alternativeApplicability of joint custody in divorce
dc.typeArticleen_US

Dosyalar

Orijinal paket
Listeleniyor 1 - 1 / 1
Küçük Resim
İsim:
Boşanmada Ortak (Birlikte) Velâyetin Uygulanabilirliği.pdf
Boyut:
444.95 KB
Biçim:
Adobe Portable Document Format
İndir

Koleksiyon

TR Dizin İndeksli Yayınlar
HF, Hukuk Bölümü Koleksiyonu