Üniversite-iş dünyası iş birliği arayüzleri–yenilikçilik ilişkisi: Türkiye örneği
Küçük Resim Yok
Tarih
2020
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İstanbul Ticaret Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu çalışmanın amacı, Türkiye'de Üniversite-İş Dünyası İş birliği arayüzlerinin yenilikçilik ve verimlilik bağlamında incelenmesi, Türkiye'deki uygulamalar hakkında iyileştirme önerilerinde bulunulmasıdır. Bu bağlamda iki ayrı araştırma yapılmıştır. Bunlardan birincisi akademisyenlere ve iş adamlarına yönelik olan ve her iki grup için Üniversite-İş Dünyası İş birliği ve ara yüzlerini değerlendirmeleri amaçlanan nitel bir araştırmadır. Nitel analiz sonucunda, iş adamlarına göre; üniversitede üretilen bilginin güncel ve iş dünyası dinamikleri ile uyumlu olmadığı, kısa sürede üniversitelerden iş birliği ile ilgili sonuç alınamaması, İş dünyasında ihtiyaç duyulan ürün, hizmet, insan kaynağı, teknik bilgiye üniversitelerde kolayca ulaşılabilir hale gelinmemesi, arayüzlerin tanınırlığının az olması ve hedeflerin dinamik ve vizyoner olmaması gibi temel noktalar sorun oluşturmaktadır. Üniversite akademisyenlerine göre; arayüzlerin sosyal bilimleri desteklemediği, sadece fen ve mühendislik bilimlerine ve AR-GE temelli teknik işbirliklerine imkan vermesi, arayüz bilinirliklerinin az olması ve tanıtım yetersizliği, projelerde motivasyon faktörlerinin az olması, maddi açıdan yetersizlikler, ağır ders yükü, bitmeyen bürokrasi ve yönetici desteğinin az olması temel sorun yaratan noktalardır. İkinci aşamada akademisyen, iş adamı, arayüz çalışanı ve şirket çalışanı olan 294 kişi için yenilikçilik ve verimlilik ölçeklerinden oluşan anket yöntemine dayalı nicel araştırma uygulanmıştır. Korelasyon analizi sonucunda, yenilikçilik ve verimlilik arasında %42.2 pozitif yönlü ilişki belirlenmiştir. Ayrıca, regresyon analizi sonucunda, yenilikçilik eğilimi 1 birim arttığında verimliliğin 0.572 birim artış göstereceği sonucuna ulaşılmıştır. Verimlilik artışının neredeyse yarısının yenilikçilik faaliyetlerinden geldiği ortaya konulmuştur. Diğer yandan, grup farklılığı analizlerinde, yenilikçilik için Teknoloji Transfer Ofisi, verimlilik için Döner Sermaye Sisteminin daha etkin olduğu belirlenmiştir. Yenilikçilik ortalaması için Teknoloji Transfer Ofisi arayüzü kullanan katılımcıların sorulara daha olumlu yanıtlar vererek farklılık oluşturukları görülürken Verimlilik ortalaması için Döner Sermaye Sistemi arayüzü kullanan katılımcıların olumlu yanıtları farklılık oluşturmaktadır.
The aim of this work is to examine the interfaces of University-Business cooperation within the context of innovation and efficiency and to propose improvements in its applications in Turkey. In this context, two separate studies were conducted. The first one of these is a qualitative study aimed at academicians and businesspersons and aimed to evaluate the interfaces of University-Business cooperation for both parties. As a result of the qualitative analysis, according to businesspersons, primary issues such as that information produced at universities is not up-to-date or compatible with business dynamics, that no outcome concerning cooperation with universities cannot be obtained in a short time, that product, service, manpower, and technical knowledge which are demanded by business are not easily accessible at universities, that interfaces have little recognition, and that the goals are not dynamic or visionary create problems. According to academicians at universities, basic points that cause problems are that interfaces do not support social sciences, that interfaces allow only natural and engineering sciences and technical cooperations based on R-D, that interfaces have a little recognition and a lack of promotion, that motivation factors are low in projects, that the course-load is heavy, that bureaucracies are neverending, and that there is little manager support. In the second stage, a quantitative study based on the survey method, consisting of innovation and efficiency scales was performed on 294 people who are academicians, businesspersons, interface employees, and company employees. It has been determined that innovation increases efficiency by 42.2% as a result of correlation analysis and by 50.7% as a result of the regression analysis. It has been revealed that almost half of the increase in the efficiency has derived from the innovation activities. On the other hand, as a result of group difference analyses, it has been determined that technology transfer office for innovation and circulating capital system for efficiency are more effective.
The aim of this work is to examine the interfaces of University-Business cooperation within the context of innovation and efficiency and to propose improvements in its applications in Turkey. In this context, two separate studies were conducted. The first one of these is a qualitative study aimed at academicians and businesspersons and aimed to evaluate the interfaces of University-Business cooperation for both parties. As a result of the qualitative analysis, according to businesspersons, primary issues such as that information produced at universities is not up-to-date or compatible with business dynamics, that no outcome concerning cooperation with universities cannot be obtained in a short time, that product, service, manpower, and technical knowledge which are demanded by business are not easily accessible at universities, that interfaces have little recognition, and that the goals are not dynamic or visionary create problems. According to academicians at universities, basic points that cause problems are that interfaces do not support social sciences, that interfaces allow only natural and engineering sciences and technical cooperations based on R-D, that interfaces have a little recognition and a lack of promotion, that motivation factors are low in projects, that the course-load is heavy, that bureaucracies are neverending, and that there is little manager support. In the second stage, a quantitative study based on the survey method, consisting of innovation and efficiency scales was performed on 294 people who are academicians, businesspersons, interface employees, and company employees. It has been determined that innovation increases efficiency by 42.2% as a result of correlation analysis and by 50.7% as a result of the regression analysis. It has been revealed that almost half of the increase in the efficiency has derived from the innovation activities. On the other hand, as a result of group difference analyses, it has been determined that technology transfer office for innovation and circulating capital system for efficiency are more effective.
Açıklama
Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Ana Bilim Dalı, İşletme Bilim Dalı
Anahtar Kelimeler
İşletme, Business Administration
