AİHM kararları ışığında Türk hukukunda yabancıların sınır dışı edilmesi
Küçük Resim Yok
Tarih
2024
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İstanbul Ticaret Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Türk hukukunda sınır dışı edilme ile ilgili hükümler, 11 Nisan 2013 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan 6458 sayılı Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanununda (YUKK) yer almaktadır. YUKK hükümleri gereğince yabancılar, sınır dışı etme kararı ile menşe ülkesine veya transit gideceği ülkeye ya da üçüncü bir ülkeye sınır dışı edilebilirler. YUKK'ta haklarında sınır dışı etme kararı alınacak yabancılar, haklarında sınır dışı etme kararı alınamayacak yabancılar, sınır dışı etme sebepleri, sınır dışı etme kararını almaya yetkili makam, sınır dışı etmek üzere idari gözetim, idari gözetime alternatif yükümlülükler, geri gönderme merkezleri, sınır dışı kararına karşı yargı yolu ve sınır dışı kararının sonuçları hükme bağlanmıştır. Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinde (AİHS) yabancıların sınır dışı edilmesi ile ilgili özel bir hüküm bulunmasa da, yabancının sınır dışı edilmesinin AİHS'in 2., 3., 5., 8., 13. ve 14. maddeleri ile koruma altına alınan hakların somut olayda ihlal edilip edilmediğinin değerlendirilmesi Avrupa İnsan Hakları Mahkemesine (AİHM) başvuru konusu olmaktadır ve koruma altına alınan hakların somut olayda ihlal edilip edilmediğinin değerlendirilmesi konusunda AİHM'e geniş takdir yetkisi tanındığı tespit edilmektedir. Yabancının sınır dışı edilmesi AİHS'in 2., 3., 5., 8., 13. ve 14. maddelerine aykırı ise, bu durum sınır dışı işlemini gerçekleştiren ülkenin sorumluluğuna yol açmaktadır. AİHM'in söz konusu maddelerin ihlali nedeni ile Türkiye ve diğer ülkeler aleyhine tazminata hükmettiği birçok kararı bulunmaktadır. Sınır dışı etme kararı, yabancılara yönelik bir idari yaptırım özelliğinde olan ve yalnız uygulanan yabancı için geçerli bir durum yaratan işlem olduğundan birel işlem özelliği gösteren bir idari işlemdir ve sınır dışı etme işlemi idari yargının denetimine tabidir. Çalışmamızda öncelikle sınır dışı etme konusunda Türk iç hukukundaki düzenleme, Milletlerarası sözleşmeler çerçevesinde sınır dışı etme incelenecek, bu konuda AİHM'in ve Anayasa Mahkemesinin (AYM) uygulamaları değerlendirilecek; sonrasında sınır dışı etme kararına karşı yargı yolu konusuna yer verilecektir. Anahtar Kelimeler: sınır dışı, yabancı, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, Anayasa Mahkemesi, yargı yolu
Provisions regarding deportation in Turkish law are included in the Law on Foreigners and International Protection (YUKK) No. 6458, published in the Official Gazette dated April 11, 2013. In accordance with the provisions of the LFIP, foreigners may be deported to their country of origin, transit destination or a third country with a deportation decision. Foreigners for whom a deportation decision will be taken, foreigners for whom a deportation decision will not be taken, reasons for deportation, the authority authorized to take the deportation decision, administrative detention for deportation, alternative obligations to administrative detention, deportation centers, deportation Judicial action against the decision and the consequences of the deportation decision have been decided. Although there is no specific provision in the European Convention on Human Rights (ECHR) regarding the deportation of foreigners, the deportation of a foreigner is a concrete violation of the rights protected by Articles 2, 3, 5, 8, 13 and 14 of the ECHR. The evaluation of whether there has been a violation in the incident is the subject of an application to the European Court of Human Rights (ECtHR), and it has been determined that the ECHR is granted wide discretion in assessing whether the protected rights have been violated in the concrete case. If the deportation of the foreigner is contrary to the 2nd, 3rd, 5th, 8th, 13th and 14th articles of the ECHR, this leads to the liability of the country that carried out the deportation. There are many decisions of the ECHR in which it awarded compensation against Türkiye and other countries due to the violation of the articles in question. Since the deportation decision is an administrative sanction against foreigners and creates a situation that is valid only for the foreigner, it is an administrative action that has the characteristics of an individual action, and the deportation process is subject to the supervision of the administrative judiciary. In our study, first of all, the regulation in Turkish domestic law regarding deportation, deportation within the framework of international agreements will be examined, and the practices of the ECHR and the Constitutional Court (AYM) on this issue will be evaluated; Afterwards, the issue of judicial remedies against the deportation decision will be discussed.
Provisions regarding deportation in Turkish law are included in the Law on Foreigners and International Protection (YUKK) No. 6458, published in the Official Gazette dated April 11, 2013. In accordance with the provisions of the LFIP, foreigners may be deported to their country of origin, transit destination or a third country with a deportation decision. Foreigners for whom a deportation decision will be taken, foreigners for whom a deportation decision will not be taken, reasons for deportation, the authority authorized to take the deportation decision, administrative detention for deportation, alternative obligations to administrative detention, deportation centers, deportation Judicial action against the decision and the consequences of the deportation decision have been decided. Although there is no specific provision in the European Convention on Human Rights (ECHR) regarding the deportation of foreigners, the deportation of a foreigner is a concrete violation of the rights protected by Articles 2, 3, 5, 8, 13 and 14 of the ECHR. The evaluation of whether there has been a violation in the incident is the subject of an application to the European Court of Human Rights (ECtHR), and it has been determined that the ECHR is granted wide discretion in assessing whether the protected rights have been violated in the concrete case. If the deportation of the foreigner is contrary to the 2nd, 3rd, 5th, 8th, 13th and 14th articles of the ECHR, this leads to the liability of the country that carried out the deportation. There are many decisions of the ECHR in which it awarded compensation against Türkiye and other countries due to the violation of the articles in question. Since the deportation decision is an administrative sanction against foreigners and creates a situation that is valid only for the foreigner, it is an administrative action that has the characteristics of an individual action, and the deportation process is subject to the supervision of the administrative judiciary. In our study, first of all, the regulation in Turkish domestic law regarding deportation, deportation within the framework of international agreements will be examined, and the practices of the ECHR and the Constitutional Court (AYM) on this issue will be evaluated; Afterwards, the issue of judicial remedies against the deportation decision will be discussed.
Açıklama
Sosyal Bilimler Enstitüsü, Özel Hukuk Ana Bilim Dalı, Özel Hukuk Bilim Dalı
Anahtar Kelimeler
Hukuk, Law
