Bir halkla ilişkiler aracı olarak kurumsal sosyal sorumluluk: Sosyal refah için araç mı amaç mı?
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2019
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Altınbaş Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Dünya çapında en çok ciro yapan şirketlere bakıldığında bu şirketlerin gelişmiş ülkelerde faaliyet gösterdiği görülür ancak nasıl bir ironidir ki bu şirketler faaliyet gösterdikleri topraklarda üretimde yetersizlik ve gelir dağılımında eşitsizlik problemine çözüm getirmekte çoğunlukla başarısız olmaktadır. Özünde, şirketlerin kuruluş amacı topluma katkı sağlamaktır; şirketler, fakirliği azaltmada ve yaşam standardını yükseltmede toplumların güçlü kaynaklarıdır. İki anahtar slogan olan ‘herkes için üretim’ ve ‘gelir dağılımında eşitlik’ kurumsal sosyal sorumluluk (KSS) kavramının temelini oluşturur. Değişen rekabet anlayışıyla sürdürülebilirliğin gittikçe önem kazandığı global toplumda şirketler; ekonomik, çevresel ve sosyal performans yönetim politikalarını hesap verilebilirlik, şeffaflık ve sürdürülebilirlik ilkeleri doğrultusunda sergilemek durumundadırlar. Kurumların sosyal sorumluluk projelerini artan bir hızla hayata geçirme gayretlerine tanık olsak da kavram için ne bir üniversal tanım ne de uygulamalara yönelik bir standart vardır. Günümüz piyasası sosyal refahı arttırmaya yönelik çalışmaları ödüllendirmektedir; bu da, işletmeler arasında kendini bu alanda en iyi göstermek için yarış başlatmıştır. Bu yarışı konu alan en popüler argüman ise KSS çalışmalarının araç mı yoksa amaç mı olduğudur. Bu çalışma literatürde yer alan teorileri, model, öneri ve eleştirileri detaylarıyla ele alıp sosyal ve ekonomik hedeflerin birbirinden ayrı mı yoksa farklı mı olduğunu irdelemeyi ve KSS için kapsamlı bir tanım önermeyi amaçlamaktadır.
When one takes a look at global companies with the biggest revenues, it is striking to see that despite they operate in developing countries they mostly fail to offset the dynamics triggering insufficient production and unequal distribution of income. Fundamentally, the founding purpose of a company is to provide for the society in which they operate; firms serve pivotal importance in reducing poverty and increasing the life standard for the communities they serve. ‘Production for all’ and ‘equity in the distribution of income’ are two slogans forming the foundation of the corporate social responsibility (CSR) concept. As sustainability is increasingly growing in importance in the face of dynamic competition and changing mindsets of the global society, companies are expected to present their economic, environmental and social management performance in accordance with the principals of accountability, transparency and sustainability. Since the last decade, though corporations seem to be on a rush to carry out a variety of CSR projects, the concept still lacks a universal definition and the practice lacks standardization. Now that today’s business ecosystem champions practices with a focus on elevating standard of living for members of the society, a start has begun among companies to present themselves as the best in giving back to the society what they have taken back. The most popular argument encapsulating this race presents itself as whether CSR practices is a medium or a cause. By presenting a detail review of the theories, models, propositions and critiques on CSR practices found in literature, this paper intends to present a definition for the CSR concept and illustrate that social and economic objectives are not so different as highlighted by the arguments surrounding contemporary CSR practices.
When one takes a look at global companies with the biggest revenues, it is striking to see that despite they operate in developing countries they mostly fail to offset the dynamics triggering insufficient production and unequal distribution of income. Fundamentally, the founding purpose of a company is to provide for the society in which they operate; firms serve pivotal importance in reducing poverty and increasing the life standard for the communities they serve. ‘Production for all’ and ‘equity in the distribution of income’ are two slogans forming the foundation of the corporate social responsibility (CSR) concept. As sustainability is increasingly growing in importance in the face of dynamic competition and changing mindsets of the global society, companies are expected to present their economic, environmental and social management performance in accordance with the principals of accountability, transparency and sustainability. Since the last decade, though corporations seem to be on a rush to carry out a variety of CSR projects, the concept still lacks a universal definition and the practice lacks standardization. Now that today’s business ecosystem champions practices with a focus on elevating standard of living for members of the society, a start has begun among companies to present themselves as the best in giving back to the society what they have taken back. The most popular argument encapsulating this race presents itself as whether CSR practices is a medium or a cause. By presenting a detail review of the theories, models, propositions and critiques on CSR practices found in literature, this paper intends to present a definition for the CSR concept and illustrate that social and economic objectives are not so different as highlighted by the arguments surrounding contemporary CSR practices.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kurumsal Sosyal Sorumluluk (KSS), Halkla İlişkiler, KSS, KSS Araç, KSS Amaç, Corporate Social Responsibility, CSR, Public Relations, CSR Medium, CSR Cause
Kaynak
Aurum Sosyal Bilimler Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
4
Sayı
1
