Mekânsal tanımlarda cinsiyet kodları kullanımının göstergebilimsel çözümlemesi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2014
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İstanbul Ticaret Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Mekânsal normların gelişimi, beslenme, örtünme ve iletişim biçimlerinde değişimler ile oluşan örüntüler kadar, cinsiyete bağlı temsiller ile de ilişkilenmektedir. Bu ilişkiler, kültür ve görüngübilim/fenomenoloji çalışmaları dışında, tasarım alanında çoğunlukla toplumsal cinsiyet rollerini değerlendiren sosyolojik ve antropolojik bakışlarla çözümlenmektedir. Oysa, cinsiyete bağlı kodların mekânsal oran, biçim ve biçem/stil üzerinden değerlendirmesi, bu kodların olası dizgelerini ele alan göstergebilim üzerinden yapıldığında bu bağlamda mekana atfedilen daha farklı anlamları açığa çıkarabilir. Böylelikle kültürel kalıplar içinde cinsiyet rollerinin mekânsal tanımlama ve tasarılarda hangi biçimlerde kullanıldığı ya da kullanıcı tarafından nasıl anlamlandırıldığı anlaşılabilir. Aynı yöntemle bu kodlardan yalıtılmış tasarımlar da önerilebilir. Kültür evriminde, cinsiyet kalıplarını belirleyen güç temsilleri, bu kalıpları bir takım yapıntılar kadar mekânsal üretimlerde de kullanmıştır. Ancak, gücün temsili olan sistem ağı içinde, herhangi bir cinsiyet kalıbının göstergesi olarak tasarlanan ya da bu kalıpların yapı-bozumundan oluşan örnekler mevcuttur.
Developments of spatial norms imply reproduction of gender identities as well as vital forms that humankind use to sustain life. Apart from culture studies and fenomenology, the relation between these norms and gender identities have mostly been evaluated within the sociological or antropological studies. Nevertheless a semiotic evaluation that interrogates the interpenetration of gender codes and spatial relations through proportion, form and syle would reveal diverse meanings that place refer. Diverse interpretations on place as product of architecture would appeal cultural patterns through uses and signification of gender roles; such a method might potentially evoke spatial proposals that reject uses of these gender codes associating actual power elements. Throughout the evolution of aesthetic culture, power elements have redefined certain gender norms to be reflected upon artifacts and architectural productions. However, there are examples deconsructing or subverting the norms by rejecting the use of gender codes that represent the supreme system network.
Developments of spatial norms imply reproduction of gender identities as well as vital forms that humankind use to sustain life. Apart from culture studies and fenomenology, the relation between these norms and gender identities have mostly been evaluated within the sociological or antropological studies. Nevertheless a semiotic evaluation that interrogates the interpenetration of gender codes and spatial relations through proportion, form and syle would reveal diverse meanings that place refer. Diverse interpretations on place as product of architecture would appeal cultural patterns through uses and signification of gender roles; such a method might potentially evoke spatial proposals that reject uses of these gender codes associating actual power elements. Throughout the evolution of aesthetic culture, power elements have redefined certain gender norms to be reflected upon artifacts and architectural productions. However, there are examples deconsructing or subverting the norms by rejecting the use of gender codes that represent the supreme system network.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Göstergebilim, Mekan, Cinsiyet, Norm, Biçim, Semiotics, Place, Gender, Norm, Form
Kaynak
İstanbul Ticaret Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
13
Sayı
26
