İbn battûta seyahatnâmesi’nde yönetim uygulamalarına ilişkin gözlemler

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2015

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Seyahatnâmeler sübjektif niteliklerine karsın aktardıkları uygulama örnekleri nedeniyle tarihi belge değeri açısından önemli kaynaklardır. 14. yüzyılın basında gerçekleştirdiği çeyrek asırlık zamana yayılan seyahatiyle, döneminin hemen bütün İslam coğrafyasını gezmiş bulunan İbn Battûta’nın izlenimleri birçok alandaki incelemelere kaynaklık teşkil edecek zenginliktedir. Bu çalışmada onun gezdiği yerlerdeki yönetim uygulamalarına ilişkin izlenimleri değerlendirilmiştir. Çalışmanın amacı, İbn Battûta’nın gözlemlerinde farklı İslam topluluklarında ortaya çıkan ortak yönetim uygulamalarını belirlemektir. İkinci olarak İbn Battûta’nın tespitleri, İslam medeniyeti süreci içinde kavramsallaştırılan “adalet dairesi” modeline göre değerlendirilmiştir. Makalede etkileşimsiz nitel araştırma yaklaşımı kullanılmıştır. Araştırma sonucunda İslam toplulukları arasında halkın şikayetlerini dinleme, ilim adamlarıyla yakın ilişki, yoksulları gözetme, vergilendirmede zekât ve öşür ölçüsünü dikkate alma konularında ortak davranış biçimleri saptanmıştır. Araştırmanın tek kaynaktan sağlanan verilerle yapılması bu çalışmanın kısıtını oluşturmaktadır. Alanında ilk çalışma olması nedeniyle yönetim düşünce tarihine orijinal bir katkı sunduğu düşünülmektedir.
Seyahatnâmes (itineraries) are important sources in terms of historical document value because of the practice examples they narrate, despite their subjective properties. Impressions of Ibn Battûta whose travels were spread over a quarter-century in the beginning of 14th century and who travelled nearly all the Islam geography of his term, are rich enough to be a source for examinations in many areas. In this study only his impressions about management practices are evaluated. The goal of the study is to specify the common management practices emerge in different Islam societies in observations of Ibn Battûta. Secondly, Ibn Battûta’s determinations are evaluated according to the model of “the circle of justice” which is conceptualized in the process of Islamic civilization. In the article, non-interactive qualitative research approach is used. As a result of the research, common behavioral styles among Islam communities about listening to the complaints of the public, close relationship with scientists, protecting the poor, consideration of the measures of alms (zekât) and tithe (ösür) in taxation were determined. Study being held from data provided from an only source constitutes the limitations of the research. As it is the first study in its area, this study is thought to be providing an original contribution to the intellectual history of management.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

İbn Battûta Seyahatnâmesi, Adalet Dairesi, Kamu Yönetimi, Halkın Şikâyetlerini Dinleme, Ibn Battûta’s Seyahatnâme, Listening to the Complaints of the Public, The Circle of Justice, Public Administration

Kaynak

Akademik Bakış Dergisi

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

Sayı

48

Künye