Cin, Firdevs MelisAslan Aydın, MerveArı, Ela2017-08-102017-08-1020171303-5495https://hdl.handle.net/11467/1673Ebeveynler açısından engelli bir çocuğa sahip olmak, çok fazla görev ve sorumluluk gerektiren, sürekli fedakarlık isteyen ve duygusal yönden de anne babaları tüketen bir durumdur. Bunun bir sonucu olarak tükenmişlik sendromunun ortaya çıkma olasılığı yüksektir. Bu araştırmada temel amaç; zihinsel engelli çocuğa sahip ebeveynlerin yaşam kalitesi, aile işlevlerinin değerlendirilmesi ile tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişkiyi ölçmek ve incelemektir. Araştırmanın örneklemini zihinsel engelli çocuğa sahip 107 ebeveyn oluşturmaktadır. Bu çalışmada, Demografik Bilgi Formu, Aile Değerlendirme Ölçeği, Maslach Tükenmişlik Ölçeği ve Yaşam Kalitesi Ölçeği (WHOQOL-BREF TR) kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, zihinsel engelli çocuğa sahip ebeveynlerin tükenmişlik düzeyleri engel düzeyine bağlı olarak değişmekte ve engel derecesinin artması tükenmeyi arttırmaktadır. Bir diğer sonuca göre ise, ilköğretim düzeyinde eğitim alan ebeveynlerin duygusal tükenmişlik düzeyleri ortaokul ve üzeri eğitim alan ebeveynlere göre daha yüksek olduğu bulgusuna ulaşılmıştır.Having a disabled child brings a great deal of responsibility to the parents, necessitates self-sacrifice and psychologically damages the parents, leading to burnout syndrome. The main purpose of this study is to look into life quality, family functionality and burnout levels of parents with disabled children. The sample consists of 107 disabled children’s parents and employed Demographic form, Family Assessment Scale, Maslach Burnout Scale and, Life Quality scale. The findings show that the level of burnout differs based on the type and level of disability of the child. In additionparents with high level of education have more psychological burnout then parents with low levels of education.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessEngellilikZihinsel EngellilikTükenmişlikYaşam KalitesiDisabilityMental RetardationBurnoutQuality of LifeArticle16311932