Ersun, NurArslan, İsmet Kahraman2024-10-122024-10-1220101304-0391https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/108526https://hdl.handle.net/11467/9298İslam ülkelerinin sahip olduğu ticaret potansiyeli gözönünde bulundurulduğunda, İslam ülkeleri arasındaki ekonomik ilişkilerin oldukça yetersiz olduğu görülmektedir. Söz konusu ilişkilerin geliştirilmesi ve İslam ülkelerinin bir topluluk olarak ekonomik büyümesi ve refah seviyeleri artırabilmeleri için gerekli maddi ve tarihi koşullar mevcuttur. Önemli olan kendi aralarında etkin bir işbirliği mekanizması oluşturmaları ve bunu hayata geçirmeleridir.İslam Kalkınma Teşkilatı (İKT) üyesi 57 ülkeden 22'si \"Çok az gelişmiş\" ülke olarak tanımlanmakta ve İslam ülkelerinin ekonomik başarısı birkaç ülkenin egemenliği altında bulunmaktadır. Bu durum, islam ülkeleri arasındaki derin uçurumu yansıtmakta ve işbirliğini engelleyen bir unsur olarak ortaya çıkmaktadır.Özellikle az gelişmiş ve gelişmekte olan ülkeler, dış ticaret uygulamalarında çeşitli zorluklarla başetmek durumunda kalmaktadırlar. Bunların başında dış borç sorunu, ihtiyaç duydukları temel hammadde fiyatlarındaki istikrarsızlıklar, döviz kontrolü, mal stokları, kredi sağlamada pazarlık güçlerinin yetersizliği, yeni pazarlara girmedeki zorluklar, çeşitli ülkeler tarafından uygulanan koruma önlemlerini aşma, atıl kapasitelerin değerlendirilmesi ve uluslararası kuruluşlar tarafından uygulanan kısıtlayıcı programların aşılması gibi sorunlar yer almaktadır.Bu sorunların çözümü için çeşitli projeler geliştirilmiş ve uygulamaya konulmuştur. Bunlardan biri \"Çok Taraflı İslam Kliring Birliği\" projesidir. Bu çalışmada, İslam ülkeleri arasında karşılıklı ticarete yol açan nedenler üzerinde durulmuş, çok taraflı kliring birliğinin sağlayacağı yararların İslam ülkeleri arasındaki ticaretin geliştirilmesine etkileri incelenmiştir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessSiyasi BilimlerKamu YönetimiCoğrafyaİktisatUluslararası İlişkilerArticle048172190108526