Tuna, YusufBaysel, Banu2014-02-202018-08-062014-02-202018-08-062013Baysel, Banu. (2013). Türkiye’de organik tarım üretiminin önemi ve tarımsal ürün ihracatı içerisindeki payı. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Ticaret Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uluslararası Ticaret, İstanbul1303-5495https://hdl.handle.net/11467/2398http://library.ticaret.edu.tr/e-kaynak/tez/54160.pdfTez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Ticaret Üniversitesi -- Kaynakça var.İkinci Dünya Savaşı’nın ardından hızla artan nüfusa yeterli gıdayı sağlamak için başta sanayileşmiş ülkeler olmak üzere birçok ülke konvansiyonel tarıma yönelmiştir. Bu sebeple üreticiler kısa zamanda daha fazla çıktı elde edebilmek için yoğun kimyasal girdi kullanmışlardır. Yirminci yüzyılın sonlarında kimyasal girdi kullanımından ötürü çevre kirliliği ortaya çıkmış, doğanın dengesini ve canlıların yaşamını tehdit eder boyuta gelmiştir. İnsanlar doğanın dengesini bozmayacak üretim yöntemleri aramaya başlamışlardır. Üretim yöntemleri arasında organik tarım yönteminin en uygun üretim yöntemi olduğu kabul edilmiştir. Günümüzde organik tarım ürünleri, talebi artan ve ticaret hacmi hızla büyüyen bir sektördür. Gelişmiş ülkeler yeteri kadar ürün üretemedikleri için, gelişmekte olan ülkelerden organik ürün ithal etmektedirler. Bu nedenle organik tarım dünya ticaretinde önemli bir yer tutmaktadır. Gelişmesi için birçok ülkede devlet tarafından desteklenmektedir. Ülkeler arasında ticaretin gelişmesi için, ihracatçı ülkelerin uluslararası standartlara ve ithalatçı ülkelerin hukuki düzenlemelerine uymaları gerekmektedir. Türkiye’de organik tarım faaliyetleri hızlı bir gelişim içerisindedir. Ancak Türkiye var olan potansiyelinin çok gerisinde olup, henüz organik tarımdaki üstün taraflarını ortaya koyamamıştır. Sektörde istenilen büyümeyi sağlamak için, öncelikle üretici ve tüketicilerin organik tarım bilincinin yükseltilmesi gerekiyor. Organik tarım politikaları, bölgesel ihtiyaçları karşılayacak şekilde biçimlendirilmelidir. Bir tarım ülkesi olan Türkiye, var olan avantajlarını iyi kullanmalı, doğru politikalar ve uygulamalarla dünya organik pazarından hak ettiği büyük payı almalıdır. Bu çalışmanın amacı dünyada organik tarımın yerini, Türkiye’nin organik tarım potansiyelini ve ihracatını incelemektir.After the second world war to provide enough food, especially the rapidly increasing population of industrialized countries, including many countries in conventional agriculture. For this reason, the manufacturers to be able to get more in a short time output have used heavy chemical inputs. Due to the use of chemical inputs in the late twentieth century has emerged, the balance of nature and environmental pollution threatens the lives of living things has the size. People have begun to seek the balance of nature will not disrupt production methods. Among the most appropriate method of organic farming production methods is the method of production. Today, the increasing demand for organic agricultural products, and trade volume in a sector that is growing fast. The developed countries have enough product to developing countries reflects the import of organic products. For this reason, organic agriculture is an important place in the world trade. Is supported by many countries for the development of the State. For the development of trade between countries, the exporter to the importer countries adhere to international standards and legal regulations of countries. Turkey is in rapid development of organic agriculture in the activities. But Turkey is far behind the potential of organic agriculture to the superior aspects was unable yet. To provide the desired growth in the sector, primarily a manufacturer and consumers awareness of organic farming must be upgraded. Must be formatted to meet the needs of organic farming policies, regional. Turkey, which is an agricultural country, better to use the existing benefits, policies and practices to the world should take the major share of the organic market, deserved. The aim of this study is to replace the organic agriculture in the world, Turkey is to examine the potential of organic agriculture and exports.İÇİNDEKİLER -- ÖZET, iii -- ABSTRACT, iv -- TABLOLAR ve ŞEKİLLER LİSTESİ, viii -- KISALTMALAR, x -- GİRİŞ, 1 -- 1. TÜRKİYE’DE TARIMIN EKONOMİDEKİ YERİ, 4 -- 1.1. Tarımın Milli Gelir İçindeki Payı, 4 -- 1.2. Tarımın İstihdam İçerisindeki Payı, 8 -- 1.3. Tarımın İhracat İçerisindeki Payı, 11 -- 1.4. Tarımsal Yapıdaki Değişmeler, 14 -- 1.4.1. Tarımsal Arazilerin Durumu, 14 -- 1.4.2. Tarımsal Girdi ve Teknoloji Kullanımı, 17 -- 1.4.2.1. Tarımsal Mekanizasyon, 17 -- 1.4.2.2. Gübre, 19 -- 1.4.2.3. Sulama, 22 -- 1.4.2.4. Tohumculuk, 23 -- 1.4.3. Tarımsal İşletmelerin Durumu, 26 -- 1.4.3.1. Tarımsal İşletmeler ile İlgili Yasal Düzenlemeler, 26 -- 1.4.3.2. Tarımsal İşletmelerin Büyüklüğü, 27 -- 1.5. Türkiye’de Uygulanan Tarım Politikaları, 29 -- 1.5.1. 1923-1963 Döneminde Türkiye’de Tarım Politikaları, 29 -- 1.5.2. 1963’den Bugüne Türkiye’de Tarım Politikaları, 32 -- 2. TÜRKİYE’DE ORGANİK TARIM, 35 -- 2.1. Organik Tarım-Geleneksel Tarım Ayrımı, 35 -- 2.2. Dünyada Organik Tarımın Gelişimi, 37 -- 2.3. Organik Tarım ile İlgili Uluslararası Kuruluşlar, 41 -- 2.3.1. Uluslararası Organik Tarım Federasyonu (IFOAM), 42 -- 2.3.2. Birleşmiş Milletler Gıda Tarım Örgütü (FAO), 43 -- 2.3.3. Uluslararası Ticaret Merkezi (ITC), 44 -- 2.4. Avrupa Birliğinde Organik Tarımın Gelişimi, 45 -- 2.5. Türkiye’de Organik Tarıma Geçiş Süreci, 47 -- 2.6. Türkiye’de Organik Tarıma Yönelik Mevzuat, 49 -- 2.7. Türkiye’de Organik Tarımla İlgili Kuruluşlar, 51 -- 2.7.1. Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, 52 -- 2.7.1.1. Organik Tarım Komitesi, 53 -- 2.7.1.2. Organik Tarım Ulusal Yönlendirme Komitesi, 53 -- 2.7.1.3. İyi Tarım Uygulamaları ve Organik Tarım -- Daire Başkanlığı, 54 -- 2.7.2. Kontrol ve Sertifikasyon Kuruluşları, 55 -- 2.8. Türkiye’de Organik Tarımın Mevcut Durumu, 56 -- 2.8.1. Türkiye’de Organik Tarıma Dayalı Üretim, 57 -- 2.8.2. Türkiye’de Organik Tarım Ürünlerinin Kontrol ve Sertifikasyonu, 61 -- 2.8.3. Türkiye’de Organik Tarım Ürünlerinin Ambalajlanması ve -- Etiketlenmesi, 62 -- 2.8.4. Türkiye’de Organik Tarım Ürünlerinin Depolanması ve -- Taşınması, 64 -- 2.9. Genetiği Değiştirilmiş Organizmalar (GDO), 66 -- 2.9.1. GDO ve Türkiye’de Durumu, 66 -- 2.9.2. GDO ve İnsan Sağlığı, 71 -- 3. TÜRKİYE’DE TARIMSAL ÜRÜN İHRACATI İÇERİSİNDE ORGANİK -- TARIMIN PAYI, 73 -- 3.1. Organik Tarımına Yönelik Uygulanan Devlet Destekleri, 73 -- 3.1.1. Avrupa Birliğinde Organik Tarıma Yönelik Devlet Destekleri, 73 -- 3.1.2. Türkiye’de Organik Tarıma Yönelik Devlet Destekleri, 78 -- 3.1.2.1. Sözleşmeli Üretim, 79 -- 3.1.2.2. Hazine Arazilerinde Organik Tarım, 80 -- 3.1.2.3. Düşük Faizli Kredi, 80 -- 3.1.2.4. Hal Rüsum Düzenlemesi, 81 -- 3.1.2.5. Çevre Amaçlı Tarımsal Arazilerin Korunması Programını -- Tercih Eden Üreticilerin Desteklenmesi, 81 -- 3.1.2.6. Organik Tarım ve İyi Tarım Uygulamaları ile Toprak Analizi -- Yaptırılmasına ve Bambus Arısı Kullanımına Destekleme Ödemesi, 82 -- 3.2. Organik Tarım Ürünlerinin Ticareti, 83 -- 3.2.1. Dünyada Organik Tarım Ürünleri Ticareti, 84 -- 3.2.2. Avrupa Birliğinde Organik Tarım Ürünleri Ticareti, 87 -- 3.2.3. Türkiye’de Organik Tarım Ürünleri Ticareti, 90 -- 3.2.3.1. İç Pazar, 90 -- 3.2.3.2. Dış Pazar, 92 -- 3.2.3.2.1. Türkiye’de Organik Tarım Ürünleri İhracatı, 92 -- 3.2.3.2.1.1. İhraç Edilen Organik Tarım Ürünleri, 93 -- 3.2.3.2.1.2. Organik Ürünlerin İhracat Miktarı, 95 -- 3.2.3.2.1.3. İhraç Edilen Organik Ürünlerin Ülkelere -- Göre Dağılımı, 97 -- 3.3. Türkiye Organik Tarım Sektörünün Yapısal Analizi (SWOT), 99 -- SONUÇ, 108 -- KAYNAKÇA, 111trinfo:eu-repo/semantics/openAccessGıda endüstrisi ve ticareti_TürkiyeOrganik tarımOrganik tarım_Ekonomik yönleriFood industry and trade_TurkeyPazarlama araştırmasıOrganic farmingOrganic farming_Economic aspectsMarket surveys_TurkeyHD 9016.T9/B397Master Thesis143549340170