Macar, Oya DağlarSadioğlu, Mehmet2024-10-102024-10-102018https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=vbVkXe1KChYWNElr1MuLZjJdfkS9BOZlwK8DpkQgYWpmpLuLvECMTX8wYICWQtS3https://hdl.handle.net/11467/8555Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı, Uluslararası İlişkiler Bilim DalıGeleneksel medyanın önce kamuoyu, ardından karar vericileri etkileyerek, dış politikanın yapım sürecine bir aktör olarak dahil olduğu bir dizi örneği "geçmişte" görmek mümkündür. Şimdiye dek CNN Etkisi ve Rızanın İmalatı yaklaşımlarının birbirine zıt görüşlerle açıkladığı, medya-kamuoyu ve dış politika ilişkisi; sosyal medyanın bu alanda ortaya çıkan varlığıyla birlikte yeni bir döneme girmiştir. Çıkış noktasına bu bağlamdaki iddiasını alan tez çalışması; kurumsal yapıya sahip, organizasyon ağı yaygın, marka değeri yüksek küresel medya faktörünün dış politikayı etkilediği varsayılan gücünü "günümüzde" kaybetmeye başladığını savunmaktadır. Bu değişime yol açan unsurun "sosyal medya" olduğunu ileri süren tez, bu görüşünü sosyal medyanın kendiliğinden ortaya çıkan anonim ve kitlesel ortaklık temeline dayandırmaktadır. Kamuoyunu, birbirine etkili bir şekilde bağlayan ve seslerini küresel ölçekte daha güçlü hale getiren bu yeni durum, medya ve dış politika arasında var olduğu gözlenen geometriyi zorlar bir noktaya getirmiştir. Bu alanda yaşanan temel değişimin, geleneksel medya için bir "güç kayması" anlamına geldiğini savunan çalışma; Twitter, Facebook, Instagram gibi çağımızın popüler ve yaygın sosyal iletişim uygulamalarının, dış politikayı etkileyen yeni bir araç olduğunu iddia etmektedir.It has long been accepted that traditional media is a significant actor in the making of foreign policy, by way of influencing, firstly, public opinion and then decision makers themselves. Yet, this fact has increasingly become a reality of the past and should be approached with great scrutiny. The media - public opinion and foreign policy interaction, which thus far has been explained with such fundamentally opposing theories as CNN Effect and the Manufacturing Consent, has entered a new era, as a new actor, namely social media, has come into play stage. This theses argues that the globally established media channels with a wide organizational network and an established corporate structure have come to lose their power over the making of foreign policy in this day and age. Putting forward the assertion that it is the emergence presence of social media which is the leading cause of this change, the following pages defend that social media platforms have managed to affect such change through its spontaneous and anonymous nature and through the mutual consent of the mass partnership. This situation has come to connect people effectively and enabled them to voice their opinion more powerfully at a global scale; as such, these vehicles are now pushing on the presumed borders of media and foreign policy even more hard. This fundamental change points to the undeniable truth of a shift in power implies a power shift from the traditional media to the masses. The popular and widely used social media tools such as Twitter, Facebook, and Instagram are the new vehicles of change and factors of influence over foreign policy.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessGazetecilikJournalismUluslararası İlişkilerMaster Thesis1106491500