Kürüm Süleymanoğlu, Rahime2019-06-282019-06-282019https://hdl.handle.net/11467/2703This paper brings a role theory perceptive to Europeanisation studies and offers a more holistic analysis to look at the impact of the EU on the national foreign policies of target states. Using the insights from Holsti’s (1970) role theory, the paper analyses the uneasy swing of Turkish foreign policy vis-à-vis the EU through an assessment of Turkey’s adherence to the EU’s role prescriptions: following a peaceful foreign policy and contributing to regional peace and stability. Findings of the paper highlight that Turkey faced several role strains arising from different role conceptions of bureaucratic and political elites leading the former to act as a veto player on the latter. As a result, the roles performed by Turkey in the international system ranged from ‘active-independent’, ‘bridge’ and ‘mediator-integrator’.Bu makale, Avrupalılaşma çalışmalarına rol teorisi bakış açısı getirmekte ve AB’nin hedef ülkelerin dış politika davranışını açıklamada daha bütüncül bir yaklaşım sunmaktadır. Holsti’nin (1970) rol teorisi yaklaşımından esinlenerek Türkiye’nin AB’ye karşı tutumundaki değişimler inceleyen bu makale AB’nin kendisine sunduğu reçeteler olan ikili ilişkilerde barışçıl bir dış politika izlemesi ve bölgesel barış ve istikrara katkıda bulunması gibi beklentilere ne ölçüde karşılık verdiğini analiz etmektedir. Makalenin bulguları farklı ulusal rol algılamalarından dolayı bürokratların siyasi elitler üzerinde veto oyuncusu durumuna geldiğini ve bu nedenle Türkiye’nin uluslararası sistem içinde oynadığı rollerin ‘aktif-bağımsız’, ‘köprü’ ve ‘‘arabulucu-bütünleştirici’ arasında gidip geldiğini ortaya koymaktadır.eninfo:eu-repo/semantics/openAccessRole TheoryRole PerformanceThe EUTurkey and Foreign Policy BehaviourRol TeorisiRol SergilemeABTürkiye ve Dış Politika DavranışıArticle1835681700