Boyacıoğlu, Didem2016-05-202016-05-2020141305-7820https://hdl.handle.net/11467/1433Neorealism is one of the most important movements in the history of Italian literature, cinema and architecture. Flourished especially after the Second World War, Neorealism sought to deal with the economic and social problems of the postwar period within the concept of “reality” which involves some paradoxical meanings. This paper aims to accentuate those paradoxical aspects of Neorealist architecture by focusing on Tiburtino District which is supposed to be the most notable example of Neorealism. The subject is discussed with the titles of “designed history”, “erased architectural composition”, “studied happenstances”, “imperfection of religion” and “aesthetics of ugly”.Neorealizm ya da Yeni Gerçekçilik Akımı II. Dünya Savaşı sonrasında İtalya’da ortaya çıkmış ve İtalyan sinema, edebiyat ve mimarlık tarihi içerisinde önemli izler bırakmış bir akımdır. Savaş sonrası toplumun içinde bulunduğu ekonomik ve sosyal sorunlara yönelen bu akım “gerçeklik” teması üzerinden gelişmiştir. Bununla birlikte ulaşılmaya çalışılan gerçekliğin bazı paradoksal yaklaşımlara yol açtığı görülmektedir.Bu yazıda Neorealist mimarinin içerdiği paradokslara dikkat çekilmesi ve konunun bu bağlamda tartışılması amaçlanmaktadır. Neorealizmin en dikkate değer örneklerinden biri olan Tiburtino yerleşimi esas alınarak yapılan değerlendirmeler tasarıma hakim olan dualist yaklaşımı ortaya koymaktadır.eninfo:eu-repo/semantics/openAccessNeorealismNeorealist ArchitectureTiburtino DistrictNeorealizmNeorealist MimariTiburtino YerleşimiArticle13264959